Na bijna 40 jaar beroepsonderwijs ben ik gestopt.
Ik ben nog even terug op mijn werkplek om mijn telefoon in te leveren. Daar ontmoet ik Ishan, een stagiaire marketing en topsporter. Hij vertelt mij over zijn taken en ik vertel dat ik sinds twee weken niet meer werk. Dat moet heerlijk zijn, zegt Ishan. Ik vertel hem dat ik de situatie nog niet helemaal kan waarderen. Het is winter, het is lockdown en iedere ochtend moet ik bedenken welke dag het is en of ik iets moet doen deze dag. Daar weet ik een oplossing voor, zegt Ishan, als een echte sportcoach. Iedere ochtend pak je pen en papier en je maakt een to-do lijstje. Ja, zeg ik, die lijstjes ken ik, maar dat hoeft nu juist niet meer. Toch blijft de opmerking van Ishan in mijn hoofd zitten. Ik maak een lijstje en vind dat weer prettig. Opnieuw moet ik denken aan filosoof Levinas.
Het leven heeft geen zin, de betekenis die je aan je leven geeft maakt de zin.
Door het nadenken over de dingen die op het lijstje kunnen, begin ik de dag heel bewust. Ik ben meer geconcentreerd. Hierdoor voel ik me prettiger, merk ik. De dag loopt niet als zand door mijn handen. Ik moet geen lijstje maken, maar het kan wel. Ik denk terug aan mijn ervaring op de boerderij, het plezier van dagritme. Bedankt Ishan, voor jouw tip.
